در جرعه های آخر
دیگر محو تواستم
چشمهای عسلی
رخنه می کنند در وجودم
ترا می بینم
همان گونه که می خواهمت
عاشق ِ سرا پا گم در من
فشارم می دهی
بین بازوهای مردانه ات
لب های داغت
آتش می زنند ِ گوشه لبانم را
و آهسته
پایین می روند
.......
بیا
اقرار کن عشق آتشینت را
می دانم
پنهان شده ای
پشت سایه های تاریک غرورت
نمی ترسی دیر شود؟
عشق در تو بمیرد؟
ولی من
می دانم
تا چه حد می خواهی مرا

امینه ابهر